عاشقانه | اهنگ | دکلمه | پیامک | کاکتوسی

ای دلم حرف بزنم یا نزنم
اگر نزنم چه کار کنم؟
دلم چرا حواسش بهم نیست؟!
برای چی فکر می کنه؟
چشمانم و تمامِ وجودم
مرا به سویش فرا می خوانند…
حرف بزنم ای دلِ من یا نه؟
و یا اگر نه چه کار کنم؟
چرا فکرش را مشغول نکردم!
چشمانم و با تمامِ وجودم؛ او را ندا میزند
اگه فقط یه بار به چشمم نگاه کنه
شدتِ علاقه و شوقم میفهمه
اگه فقط یه بار به چشمم نگاه کنه
میفهمه که چقدر عاشقشم
اگه بهم بگی که پبشم بیا
با تمامِ وجود به سویش خواهم رفت و نه نخواهم گفت
اگر فقط یه بار به چشمام نگاه کند
به اشتیاقی که براش دارم پی میبره
اگر فقط یه بار به چشمام نگاه کند
حس می کنه که من برای او آب شدم!
اگه بهم بگی که پبشم بیا
با تمامِ وجود به سویش خواهم رفت و نه نخواهم گفت
حال دل من شبیه حال دلِ اوست…
نمی دونم از چی واهمه داره؟
در ذهنم همان چیزهایی هست
که در ذهن اوست و نیازی به گفتن نداره
دلم هواشو کرده… مشتاقشم…
بله! من همیشه مشتاقش خواهم بود…
نمی دانم حال من و حال اون به چه چیزی مشغول هستند!
و در فکرم تمام چیزهایی هست
که در فکرش است و نیازی به گفتن ندارم
به سویش کشیده شدم؛ بله…
مشتاق او شدم و همیشه مشتاق او هستم
اگه فقط یه بار به چشمم نگاه کنه
شدتِ علاقه و شوقم میفهمه
اگه فقط یه بار به چشمم نگاه کنه
میفهمه که چقدر عاشقشم
اگه بهم بگی که پبشم بیا
با تمامِ وجود به سویش خواهم رفت و نه نخواهم گفت
اگر فقط یه بار به چشمام نگاه کند
به اشتیاقی که براش دارم پی میبره
اگر فقط یه بار به چشمام نگاه کند
حس می کنه که من برای او آب شدم!
اگه بهم بگی که پبشم بیا
با تمامِ وجود به سویش خواهم رفت و نه نخواهم گفت

کل هاردم. کل چیزایی که سال ها براش زحمت کشیده بودم
در عرض یه ثانیه نابود شد و رفت.
الان حس اون ادم ی رو دارم که برشکست شده و تازه از زندان ازاد شده/
دو روز الان نه کامپیوترم خوابیده و نه من.
کلی طراحی هام. کلی چیز هایی که خودم با دست خودم بعد از ماه ها درست کرده بودم.
کل کتاب هام.
ارشیو هام...
یه لحظه ای دود شد و پوکید...
امان از این مغز مریض م.امان...

زنی به مشاور خانواده گفت:
من و همسرم زندگی کم نظیری داریم؛
همه حسرت زندگی ما رو میخورند.
سراسر محبّت، شادی، توجّه، گذشت و هماهنگی.

امّا سؤالی از شوهرم پرسیدم که جواب او مرا سخت نگران کرده است.
پرسیدم اگر من و مادرت در دریا همزمان در حال غرق شدن باشیم,
چه کسی را نجات خواهی داد؟

و او بیدرنگ جواب داد: معلوم است, مادرم را ؛

چون مرا زاییده و بزرگ کرده و زحمتهای زیادی برایم کشیده!

از آن روز تا حالا خیلی عصبی و ناراحتم به من بگویید چکار کنم؟

نگاهش که به من می افتد ، لحظه ای بی حرکت می ایستد. یقه کاپشن چرم روشنش را بالا می دهد و دستی می برد زیر موهایش و چند تاری از موهای نرم و قهوه ای رنگ از لای انگشتان کشیده اش رها شده و پرده ای جلوی چشمانش می کشند. لبخند کمرنگی روی لبش می نشیند. ابروهایش را بالا می اندازد و همزمان چشمکی می زند!
نگاهش که سمت گلدان روی میز می چرخد لبخندش جان بیشتری می گیرد و ردیف دندان های منظمی از میان لب های باریکش خودنمایی می کنند.
آرام می گوید:
تو خودت قشنگ ترین گل دنیایی عزیزم!! تنها تو بودی که تولدم را به خاطر داشتی و بعد نوشته روی کارت آویزان شده از گلدان را زیر لب تکرار می کند:
“تولدت مبارک مهتاب شب های تنهایی ام”
گلدان کریستال زیبا با یک شاخه گل رز قرمزآتشین تمام وسعت نگاهم را در بر می گیرد. طراوت و شادابی عجیبی در گلبرگ های مخملی اش خودنمایی می کند و تلالوء نوری که از درز پرده بر روی گلدان افتاده رنگین کمانی از قرمز و طلایی در هم رونده را درونم منعکس می کند.
دوباره بر می گردد به سمت من و حریصانه کاغذ های تیره طراحی هایش را از نظر می گذراند. نگاهش روی طرح نیمه تمام چشمهایی که با چند خط ساده و حاشور ، بی اندازه زیبا جلوه می کنند گره می خورد .