عاشقانه | اهنگ | دکلمه | پیامک | کاکتوسی

یه ورودی داریم، میشه دو سال پایینی ما.

یه فرد لات از جنوب شهر تهران، حالا با چه معیار و ملاکی قبول شده بماند،

دفعه اول که باهاش سلام و احوال پرسی کردیم، دقیقا پر رویی و لات بودن تهرانی رو به رخمون کشید.

خیلی رو مخ بود. بی تربیت و بی ادب.
از یکی از بچه ها فهمیدم مشکل روحی و روانی هم داره.
ظاهرا چندین سال بستری بوده و سه چهار تا مدرک فوق دیپلم داره از دانشگاه ازاد نمیدونم چی چی.
به درد نمیخوره، قرار بود بره کربلا. رفت و اربعین شد و تموم، اما این نیومد
خبر اومد که مرخصی پزشکی گرفته.

تازگیا دیدمش، همون فرد با همون شخصیت بی تربیتی و رو مخی.
میگفت شکمشو عمل کرد و روده هاشو. دلیل رو نپرسیدم ازش و بماند.

داشت ازم مشورت میگرفت، گفتم به درس علاقه داری. گفت نه من به عشق مامانم اومدم درس بخونم وگرنه برام ارزش نداره درس
و سربازیم رو رفتم و بدردم نمیخوره.چون کارم رو هم دارم. بعد گفت اینجا حالا با یکی اشنا شدیم که دکترای ریاضی هم میخونه.

گفتم مبارکه و خوشحال شدم.

بعد چندساعت بعد، بر حسب اتفاق دختررو باهاش که شاگردم شده بود برای درسی، دیدم. ماجرا رو به دوستم که تعریف کردم
گفت یاخدا. بدبخت نشه دختر مردم. یارو دیوونه اس. من تو ذهنم به این فکر میکردم که مثل این فیلم ها که یکی میخواد ادم بشه و جامعه با حال و رفتار بدش باعث میشه
این ادم نتونه اصلاح شه . به دوستم گفتم نکنه این جامعه ما باشیم، و این عذابم میده که شاید بتونم کمکش کنم و نکنم. بشه مثل گورگیز.
البته با این سنمی ندارم ولی خب انسانم دیگه.

حالا بیخیال

امان از خیلی چیزا...
امروز یه انرژی خاص،
یه تجربه ی عالی

خواستم یه چیزی بنویسم که یادم بمونه،
البته قبلش سعی کردم با تو قسمت کنم....

اما اما نمیشه که نمیشه
یعنی نشد.

امان از فاصله ها. امان از دلتنگی ها.

فاصله‌ها هیچ‌وقت دوست داشتن را کمرنگ نمی‌کنه
بلکه دلتنگی را بیشتر می‌کند ...

دوست داشتن ما همیشه زیاد و زیاد تر میشه.

یه دورهمی و یه پارتی!
ترتیب داده پسر دایی.

به چه دلیل و منسبی؟
اها!قبولی بچه اش با رتبه ی چندرقمی از دانشگاه

کیا دعوتن توش همه و همه
من نیسم طبق معمول.

چون تهرانم و درس دارم


جشن مختلط تو یه تالار گرفتن و ابجی و داداش ماهم رفتن و شادی کردن
جا خالی من حس شده شدید! دعوت بودیم ولی سرماخوردگی شدید و دوری
باعث شد که نریم همچین جایی .

تا حالا که واسه ما همچین جشنی نگرفتن.
تو مسابقات اول شدیم
تو کنکور دورقمی اوردیم
عمل کردیم کسی خبردار نشد

فکر کنم فردا پاشیم بریم امریکا هم جشنی برگزار نمیکنیم
و هیش کی خبر دار نمیشه.

فقط اینو مطمینم که بمیرم همه خبردار میشن و میگن اخی.

حسودی نمیکنم که صرفا از بدبختی های پسرونه خودم میگم.

البته بگیرنن هم خودم قبول نمیکنم

دارم به این فکر میکنم که کل سرمایه ام رو از دست دادم و چراییشو پیگیریم!

دلار میدونستم گرون میشه ولی نخریدم.الانم میدونم که باز گرون میشه و من سرمایه ام کمتر میشه. ولی باز نمیخرم.

مثلا چندماه قبل پول نصف دستگاه داداشمو من دادم خرید 3.500میلیون. دو میلیونش رو من دادم.الان میخواد بفروشه 8میلیون و من همون دومیلیون رو میگیرم. حالا سودش به کنار.
قطعا خودش هم بده من نمیگیرم چون غیراخلاقیه!

یا به بابام قرض دادم خونه خرید.عملا یک دنگش رو پولشو من دادم.الان خونه چندبرابر شده. ولی من همون پولی که دادم رو میگیرم.

این زوره که من میدونستم گرون میشه ولی نخریدم. دلیلش هم این نیست که خریت کردم. نمیخوام کار غیر اخلاقی بکنم.حداقل تو اینده بگم من از این دست ادما نبودم. پسرم، دخترم من کار اخلاقی کردم اون زمون.سرم رو بالا بگیرم

بگم من کار بد نکردم. من همراهی نکردم با اینا...

دارم افسوس میخورم و افسوس میخورم.پولم از بین رفته و من هیچ کاری نکردم.
کاش مثل هم اتاقیام بی عار بودم و پول از بابا میگرفتم.تا دلخور نشم.


راهی که هست با خارج کار کردنه که اونم یکی میخواد که خارج از ایران باشه و برام حساب باز کنه. چون ایران تحریمه و نمیشه گرفت....

ولی این فرد رو پیدا نکردم. چه بد شده روزگار.
باید سوخت و ساخت....


دارم به این هم فکر میکنم، که بچه دار نشم. همین قدر که بچه هست تو دنیا یکی یا دوتاشو بزرگ کنم و سرو سامون بدم.البته اگه خودم ادم شدم بعدش....
هی روزگار

فکر کنم بهترین راه برای تخلیه عصبی نوشتنه.واسه من

هر ازگاهی عصبی میشی به خاطر کاری که نکردی و نتونستی به طرف
مقابل جوابشو بدی. اونم نه به این خاطر که نتونم جوابشو بدم. دیگه
رد شدن رو ترجیح میدم به موندن و بحث کردن با ادم نفهم.


اره والله اینطوریاست.
دانشگاه دوچرخه گذاشته یه چیزه باحال و خوشگل. دخترا سوار میشن و یاد میگیرن
قایمکی و یواشکی! البته حراست گیر نمیده
یکی بود نوشته بود باعث تاسفه نه واسه اینکه این دخترا دوچرخه میرونن
بلکه به نظام که این طوری باعث شده یه دختر 25ساله به بالا حسرت هاش
بشه دوچرخه روندن.

اخیش

یه فضای هست بهش میگن فضای صفر و یکی. یا انجام بده یا انجام نده.

بعداز مدت ها اومدم قدم بزنم، بچه های کار باز از جلو چشام رد شدن و من بی تفاوت از کنارشون رد شدم.

یه خورده راه رفتم یکی جلومو گرفت گفت باید وزنت کنم تا اخر شب باید چهل تومن جور کنم. نپرسیدم واسه چی ... ولی جز معدود لحظاتی بود کع رفتم رو وزنه تا بهش پول بدم. 76 کیلو شدم. . من خیلی خیلی خیلی سخت تو خیابدن به کسی پول میدم دلیلمم اینه این کار باعث میشه تکدی گری افزایش پیدا کنه.
یکم این چهل تومن نیازش رفت تو ذهنم و گفتم بدم یا ندم. چون فضای ذهنم صفر و یکی هست .بهترین کار همین استخاره هست با اینکه اعتقاد ندارم ولی گفتم تست کنم و به نتیجه ش عمل کنم....

نتیجه استخاره:هرگز انجام نده
نتیجه کلی:بسیار بد است خطر مالی و آبروریزی دارد ترک شود.
نتیجه ازدواج:نه این دنیا را خواهید داشت نه آن دنیا را- ترک کنید که بهیچ وجه به صلاح شما نیست.
نتیجه معامله:ضرر هنگفتی خواهید کرد حتما ترک شود.
سوره:نحل
آیه:88


عمل نکردم و پول ندادم. چون شاید نیاز نداشته باشه و دغل باشه با شاید ضرر داشته باشه واسش.... نمیدونم هرچیزی عمل نکردم.


الان رفته رفته ذهنم داره تبدیل میشه به فضای کوانتمی. یعنی همزمان هم یک هست و همزمان صفر... هم خدا هست همم نیس.

تو پارکم و این داره خونده میشه البته تو جنگ شادی...
فایده ای نداره برگرده دوباره...
حتی با اینکه چشمم تو انتظاره... (امیرعباس خلیلی)

روبروم دوتا دخترن و دارن گل میکشن. ...

کلا تنهای داغون کرده.لعنت به باعث و بانیش که خودمم