عاشقانه | اهنگ | دکلمه | پیامک | کاکتوسی

اول ش بنویسم دلم یه خورده گریه میخواد

مرگ چیزیه که بهش فکر میکنم. سرطان خیلی بده. یه کابوس که دارم اونم اینه سرطان بگیرم. نکه از مردن بترسم ها. از خفت و ذلت میترسم

دلم نمیخواد با این وضع بمیرم....

دارم با خودم رویا پردازی مرگ رو میکنم.
حتی وصیتمو...
حتی دارای ها و بدهی هامو.

مثلا اگه من بخوام خودمو بکشم. لپ تاپ رو میفروشم.زیر قیمت به یه بچه دبیرستانی بدم.هارد هامو اشانتیوم به یه مهندس کامپیوتر بدم و ازش قول بگبرم که برا سود خودش پروژه هارو نفروشه ولی ازش استفاده کنه.

پول رهن خونه رو. نصفشو واریز کنم برا خیریه یه جایی.یا به یه تولیدی بدم

بقیه پول خرج کفن و دفنم....

گوشیم رو بفروشم و عوضش یه گوشی نوع برا مامانم بگیرم.

و کاکتوسی رو به مدت 10سال شارژ کنم و یه متن نانوشته بقیه پاک شه.

کل دارای زندگیم همینه. یه سواد خوب و خدافظ دنیا....

رفتم وام بگیرم! برا خونه...
چندتا درد تو ذهنم هست.
اول اینکه رییس بانک گفت بیمه میکنی؟ ضامن بابام بود.
بعد اول بابام گفت نه، یه خرده فکر کردم دیدم فردا بمیرم باید یکی دیگه پول رو بده
چه کاری ؟ برا همین گفتم بزار بیمه کنم.
فردا مردم حداقل دینی نمونه پیش کسی.

خدا رو شکر تا الان به کسی بدهکار نبودم و نیسم.

دست گورگیز چند تیکه قطعه بود، از بچه ها دستگاهشون هم مونده بود دستش.
ظاهرا باباش قاطی کرده! خیلی بده. خیلی ها!!


حداقل به کسی بدهکار نیسم! بمیرمم راحت میمیرم . ترس م ندارم.

دارم به این فکر میکنم که کل سرمایه ام رو از دست دادم و چراییشو پیگیریم!

دلار میدونستم گرون میشه ولی نخریدم.الانم میدونم که باز گرون میشه و من سرمایه ام کمتر میشه. ولی باز نمیخرم.

مثلا چندماه قبل پول نصف دستگاه داداشمو من دادم خرید 3.500میلیون. دو میلیونش رو من دادم.الان میخواد بفروشه 8میلیون و من همون دومیلیون رو میگیرم. حالا سودش به کنار.
قطعا خودش هم بده من نمیگیرم چون غیراخلاقیه!

یا به بابام قرض دادم خونه خرید.عملا یک دنگش رو پولشو من دادم.الان خونه چندبرابر شده. ولی من همون پولی که دادم رو میگیرم.

این زوره که من میدونستم گرون میشه ولی نخریدم. دلیلش هم این نیست که خریت کردم. نمیخوام کار غیر اخلاقی بکنم.حداقل تو اینده بگم من از این دست ادما نبودم. پسرم، دخترم من کار اخلاقی کردم اون زمون.سرم رو بالا بگیرم

بگم من کار بد نکردم. من همراهی نکردم با اینا...

دارم افسوس میخورم و افسوس میخورم.پولم از بین رفته و من هیچ کاری نکردم.
کاش مثل هم اتاقیام بی عار بودم و پول از بابا میگرفتم.تا دلخور نشم.


راهی که هست با خارج کار کردنه که اونم یکی میخواد که خارج از ایران باشه و برام حساب باز کنه. چون ایران تحریمه و نمیشه گرفت....

ولی این فرد رو پیدا نکردم. چه بد شده روزگار.
باید سوخت و ساخت....


دارم به این هم فکر میکنم، که بچه دار نشم. همین قدر که بچه هست تو دنیا یکی یا دوتاشو بزرگ کنم و سرو سامون بدم.البته اگه خودم ادم شدم بعدش....
هی روزگار

عصبانی ام. پرواز 17:30بود و من 17:05رسیدم. گفتن کانتر بسته شده نمیتونی
بری .پول بلیت که پرید و من کلی معطل دارم میشم. که دوباره بلیت بگیرم.
با کلی ضرر الان نشستم تا 21:30بشه و پرواز کنم.
خودشون ماشالله همیشه دیرکرد دارن ها.از شانس من این سری اینطوری شد.

شانس منه دیگه

من یه نظری دارم در مورد بحث کردن.
به نظر من وقتی تو یه جمع دو نفر بحث میکنن و هدف قانع کردن طرف مقابله
در دو رفتار میشه فهمید که طرف کم داره و ضعف تو بحث.

یکی اینکه موقع بحث کردن طرف تو رو با دارو دسته ای دیگه جمع ببنده و بهت توهین کنه.
دوم اینکه بجای حرف زدن با تو. به جمع بگه

این دوتا نشون میده طرف تو بحث کردن ضعف داره و هدف قانع کردن نفر مقابل نیست و تخریب ش هست. باید یاد بگیرم همچین مواقع زود بگم حق با توهه و بیخیال شم....


پی.نوشت: امروز برای یکی تدریس کردم که تو امریکا زندگی میکرد. تجربه باحالی بود. بیچاره ساعت5 صبح بیدار شده بود تا من تدریس کنم. البته تقصیر من نیس که ساعت 16بود تو ایران...