عاشقانه | اهنگ | دکلمه | پیامک | کاکتوسی

روحش شاد...

غم انگیز ترین روز های ما به نقطه سیاه خودش هم رسید...

از عید چشمای مامانم اشکه. داییم بعد از مدت ها دوره نقاحت وضعش بد و بدتر شده بود. اخه مریص بود. بچه کوچیکش زنش گیر داده بود که ارزو دارم و باید عروسی بگیری. امروز عروسیش بود. همه کسایی که از طرف دوماد رفته بودن داشتن گریه میکردن تو مجلس شادی...
چندساعت قبل من اولین نفری بودم که فهمیدم فوت کرده. لحظه سخت بخاطر فوت شدن این دایی دوست داشتنی نیست، لحظه سختش بازگو کردن به دیگرون بود.
از بعد عروسی من هرکاری کردم که ننه ام نفهمه. شماره بیمارستان رو پاک کردم. هرچیزی
شب شد ابجی اینا فهمیدن. به هوای کاری بابام رو صدا کردم و گفتم. اره دیگه خیلی بده. یهو فهمیدم خانواده خاله ام هم اومدن که به دوابجی همزمان بگن. شاید سختیش تقسیم شه. ولی هیش کی نتونست بگه.
فردا صبح میبرن خاکش کنن. و خیلی سخته که چطور به مامانم بگیم.
شاید تا فردا هیش کی نخوابه.
بابام داره اماده اش میکنه که فردا صبح بگه.
یاد شعر شهریار افتادم که میگفت صبح عروسیه و شب یاس


واقعا سخت ترین چیز انتقال دادن همچین چیزیه... هی

تیک تیک تیک تیک...
امان از بیمارستان

الان هاس که بستری شدی و من دور از تو.
خودتم خبر نداری ظاهرا:(

خب چیکار کنم من!
ایشالله که فردا کمترین زجر رو بکشی گل من

عزیز دلم، عمر من؛ محبوب من فکرم پیش تو
و ذهنم درگیر توهه. به امید خوب بودن عملت❤

می گن دوچرخه دوچرخه، زندگی ت میچرخه...

دوچرخه، پدال پدال پدال

بخور به یه ماشین

کله معلق شو رو هوا...

از بالا به پایین

از پایین به بالا

بیمارستان، بق بقو...

بیا بریم ....


یاد اخرین بستری بیمارستان...